21 Ekim 2016 Cuma

kırgın melek


Beni anladın zaten en dayanılmaz acı buydu sen beni anladın anladığın halde canımı yaktın.fridamın acısı ile aynı acıya sahibim.anlayarak kırdın kaburgalarımı.hayallerimin içinde yasayan adam.bu bir propaganda aşkta.sarılmayarak kırdın kaburgalarımı .sırtını dönerek yasadın sen uykularını.ve en acısıda severek parçala isterdim beni.dikenlerinle iğneledin hayatımın en masum anlarını.yüzümü okşamaya gitmezdi elin ama dilin yakardı ruhumun acısını.sen beni tüketerek severdin.gözleri gözlerime yabancı bakan adam.dünyada milyarca insan içinden beni vurup yaralamaya doyamayan insan.geceleri uykularıma ortak olamıyacak kadar yorgundun sen.ben mucizleri kelebek kanatlarına sığdıracak kadar cesur.aslında sen yağmurdan sonraki toprak kokusu gibiydin. mucize misali ellerinle hayatımı savurucak kadarda sezardın.beyaz hayallerimi bana kısıtlatıcak kadarda acımasızca sevdin.sen beni zor bir savaşta sevdin. orduların yoktu atın yoktu mızrağın yoktu .sen en büyük cahilliğim oldun hayata karsı.seni sevmenin en güzel yanlarını sığdırsam hani gözyaşlarıma kızardın. ben üzülünce ağlardım .içimin biryerinde acılarımı tazeleyen adam.sen bilmezsin saçlarımı senin uğruna savurdum makaslara .rimellerim gözlerime fazlalık geldi bugünde.bana günden güne yanlızlaşmayı öğretiyorsun. bazen git diyorsun.ellerinle kapının yolunu  durağı sokağı adresi savuruyorsun hayatıma.sen ellerini ellerime haram kılarak seviyorsun beni.deniz kokan bir kaç akşam sırtını döndün bana .dört duvar bir odada kendimi parçaladım ben.savurup duvarlarda acımı yine o soğuk yatakda uyudum.en kötüsü ise beyaz bir çarsafta gözyaşlarımı bıraktım.içim acıdı.bir izmarit misali yandım ben .hangi ciğerde öldüm bilinmez ama çok acıdım.sen bana yabancı uyudun. sakındım senı kendımden .suratımı düşürdüm deniz dalgalarına.ve çok şey aldı götürdü o deniz benden.unutsamda içim acıdı.ben hep yanlız uyudum küçük bir kız çoçuğu ikende.alışık olmadığım duygu değildi hani.dünyaları istemedim oysa senden.sen sarıl diye uyumus gibi yatdım .yalancı huzura yer açtım kalbimin en derin noktasına .sen bilmessin ama ben o gece sessiz ağladım.sen kaçınçı uyku denilen lafa mühürlenmişken  ben o gün yitirdim işte o büyük masal hayalleri.garibine gidecek ama ben seni artık yasamaya korkar oldum adam. ruhuma sindirmeye sevmeye ve daha fazlasına .sessizliğimin esiri oluyorum. uyumadım bu gece de ve ağladım. acınası halime gülecek kadar ayna oldum kendime . ben seni imkansızlıklar içinde dualarıma sığdırdım.seni bir kadın sevemedim ki .küçük kız çoçuğu gibi sevdim.gökyüzüne saçtım avuçlarıma mucizler yağdıran insan.şekerden hayallerimi eritip içimi yakan adam. sana daha çok sarılsam geçermiydi yasayamadıklarının acısı. ben seni bir rüyada tanıdım .sen bana bir gece de sırtını dönüp uyudun.küs denilen hecesi lafı mühürledin deniz kokan şehre.balkonda bir sigara yakmıstık ve sen bana kaybettiğin her bir seyi anlatmıstın .içim erirken. bende  artık senden farksız değilmişim bunu anladım. en kötüsü de kalbim parça parça ruhuma batıyo.anason kokularına sarılıp yasıyorum dört odalı bir hayali.sek mi yasayalım buzlu mu olsun bu hikaye yada hangisi sarsın bizi bu kadar acıtan şey varken.sen beni parça parça ederken ben kendmi sarmaktan yoruluyorum.sen kendini hayatına esir ederken ben kendimi savuruyorum herşeye herkese .zamanın esiri ediyorum kalbimi dindiren adamın ruhunu. sen bana kaç kez daha sırtını döneceksin diye korkuyorum.sahi dönermisin yine bana yüzünü bir karanlık odada.
kravatlı adam sen kanatlarını benden çeksende acımaz artık.ben koptuğum rahme yabancıyım .kendime yabancıyım.kalbime kırgınım
kollarına kırgınım sana kırgınım.bir duble içsekde geçmez.zaten hayalimi de savurdun gecelere varsın olsun sarılma
ben yine rimellerimi akıtırım
gecelere
sen uyurken .